میزان شیوع اختلال استرس پس از سانحه (ptsd) در بین آتش نشان های شهر اصفهان

مقدمه: آتش نشانان با خطرات فیزیکی و شیمیایی مختلفی سروکار دارند و تعداد قابل توجهی از حوادث و آسیب را تجربه می کنند. به همین دلیل آتش نشانان، به عنوان گروهی با ریسک بالای ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه (ptsd) محسوب می شوند. هدف این مطالعه، تعیین میزان شیوع اختلال استرس پس از سانحه در بین آتش نشانان شهر اصفهان بود. روش بررسی: افراد مورد مطالعه، 261 نفر از آتش نشانان مرد شهر اصفهان (با میانگین سنی 98/6±5/37 سال) بودند. در این مطالعه، از سه پرسشنامه استاندارد مقیاس علائم پس از سانحه (ptss-10)، مقیاس اثر رخداد (ies-15) و معیارهای dsm-iv استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss ویرایش20 و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، کای اسکوئر، آزمون t مستقل و آلفای کرونباخ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: میانگین (± انحراف معیار) نمره مقیاس اثر رخداد، مقیاس علائم پس از سانحه و معیارهای dsm-iv به ترتیب 46/14±86/32، 18/3±3/3 و 4±8/6 بود. مقدار آلفای کرونباخ برای سه مقیاس معیار dsm-iv، مقیاس اثر رخداد و مقیاس علائم پس از سانحه به ترتیب معادل با 83/0، 843/0 و 916/0 بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که بین میانگین نمره مقیاس ies، سن (001/0p=) و سابقه کاری 001/0p=) و همچنین بین میانگین نمره ptss، سن (03/0p=) و سابقه کاری (01/0p=) از نظر آماری رابطه معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: مقیاس های ies-15، ptss-10، و dsm-iv ابزار مفیدی جهت ارزیابی شیوع ptsd هستند و نسخه فارسی این مقیاس ها دارای روایی و پایایی می باشد. براساس نتایج احتمال رخداد ptsd در بین آتش نشانان بالا می باشد که همین عامل می تواند عادات، رفتارها، علایق و سبک زندگی این افراد را به صورت منفی تحت تأثیر قرار دهد. لذا لازم است اقدامات پیشگیرانه و درمانی و اثربخشی آن ها در زمینه ptsd، پیشنهاد و اجرا شود.